بسته‌ام بار سفر از کویت
سر نداری که ببوسم رویت
کاش! می‌شد همه شب با سر تو
چون نسیمی که وزد بر مویت،
پا به پای سرت آید دل من
ای مرا قبله‌ی جان، ابرویت!
عطر زهرا و علی می‌شنوم
چون کنم ای گل خونین! بویت
بلبلی سوخته پر هر طرفت
کشته‌ای غرقه به خون هر سویت
که زده زخم به جسمت؟ که هنوز
خون بجوشد ز دل و پهلویت
تردم از غصّه چو دیدم ز حرم
خم شد از داغ علی، زانویت
چهره بر چهره‌ی اکبر چون زدی
می‌چکد خون وی از گیسویت
خواهرت را به نگاهی دریاب
ای کمند دل زینب مویت!
می‌روم با سپه کوفه و شام
بسته‌ام بار سفر از کویت
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
بسته‌ام بار سفر از کویت
سر نداری که ببوسم رویت
کاش! می‌شد همه شب با سر تو
چون نسیمی که وزد بر مویت،
پا به پای سرت آید دل من
ای مرا قبله‌ی جان، ابرویت!
عطر زهرا و علی می‌شنوم
چون کنم ای گل خونین! بویت
بلبلی سوخته پر هر طرفت
کشته‌ای غرقه به خون هر سویت
که زده زخم به جسمت؟ که هنوز
خون بجوشد ز دل و پهلویت
تردم از غصّه چو دیدم ز حرم
خم شد از داغ علی، زانویت
چهره بر چهره‌ی اکبر چون زدی
می‌چکد خون وی از گیسویت
خواهرت را به نگاهی دریاب
ای کمند دل زینب مویت!
می‌روم با سپه کوفه و شام
بسته‌ام بار سفر از کویت
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
