اى نگاهت ز کیمیا بهتر!

 خاک راهت ز توتیا بهتر!

زخم مهر تو خوش‌تر از مرهم

 درد عشق تو از دوا بهتر

زندگى لذّت‌آور است ولى

 در ره عشق تو فنا بهتر

همه مدح تو گفته‌اند امّا

 کس نمی‌گوید از خدا بهتر

بر جلال و فضیلت و کرمت

 شاهدى نى ز هل اتى بهتر

اى دوابخش دردها! که تویى

 آگه از درد ما ز ما بهتر

درد ما خستگان مداوا کن

 اى به رتبت ز ماسوا بهتر!

آشناى توام ولى نظرى

 که تو را گردم آشنا بهتر

طلبم کن به کربلا که مرا

 مقصدى نى ز کربلا بهتر

خود تو تأیید کن «مؤیّد» را

 تا ستاید از این، تو را بهتر

باز این نغمه می‌کنم تکرار

 که به جانم دهد صفا بهتر:

میوه‌ی باغ سرمدی است حسین

گل سرخ محمّدی است حسین