به کوی دوست رسیدن مشقّتی دارد
بگو به آن که به جانان، ارادتی دارد
کسی که دید به راه وصال، زحمت بیش
به پیش دیده‌ی مولا مزیّتی دارد
بهشت، عاشق آن عارفی بُوَد که مدام
درون سینه ز داغت قیامتی دارد
به راه کرببلا حاضرم که جان بدهم
ز بس که جان و دلم با تو الفتی دارد
خدای حفظ کند شاعری که می‌گوید:
«حسین! نام تو بردن چه لذّتی دارد»
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
به کوی دوست رسیدن مشقّتی دارد
بگو به آن که به جانان، ارادتی دارد
کسی که دید به راه وصال، زحمت بیش
به پیش دیده‌ی مولا مزیّتی دارد
بهشت، عاشق آن عارفی بُوَد که مدام
درون سینه ز داغت قیامتی دارد
به راه کرببلا حاضرم که جان بدهم
ز بس که جان و دلم با تو الفتی دارد
خدای حفظ کند شاعری که می‌گوید:
«حسین! نام تو بردن چه لذّتی دارد»
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
