ظهر‌گاهان، آفتاب صبح‌گاه آمد برون
کز حرم، ماه بنی‌هاشم چو ماه آمد برون
دختری آهی به لب، اشکی به رخ، مشکی به کف
از خیامِ کودکانِ بی‌گناه آمد برون
ساقی طفلان، پی آوردن آب از فرات
از میان تشنگان بی‌پناه آمد برون
تشنه بر دریا رسید و تشنه‌لب هم بازگشت
آفرین از جان پیغمبر به آه آمد برون
از عطش برداشت آب و از جوان‌مردی بریخت
دیده تر، لب تشنه با حال تباه آمد برون
چون برآمد کشتی غیرت ز دریای فرات
گِرد‌باد حمله از دشت سپاه آمد برون
هر دو دستش چون ز شمشیر جفا انداختند
از دل مولا، فغان «وا اخاه» آمد برون
چشم حق‌بینش، چو پیکان بلا را شد نشان
از کمانِ قدّ زینب، تیر آه آمد برون
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
ظهر‌گاهان، آفتاب صبح‌گاه آمد برون
کز حرم، ماه بنی‌هاشم چو ماه آمد برون
دختری آهی به لب، اشکی به رخ، مشکی به کف
از خیامِ کودکانِ بی‌گناه آمد برون
ساقی طفلان، پی آوردن آب از فرات
از میان تشنگان بی‌پناه آمد برون
تشنه بر دریا رسید و تشنه‌لب هم بازگشت
آفرین از جان پیغمبر به آه آمد برون
از عطش برداشت آب و از جوان‌مردی بریخت
دیده تر، لب تشنه با حال تباه آمد برون
چون برآمد کشتی غیرت ز دریای فرات
گِرد‌باد حمله از دشت سپاه آمد برون
هر دو دستش چون ز شمشیر جفا انداختند
از دل مولا، فغان «وا اخاه» آمد برون
چشم حق‌بینش، چو پیکان بلا را شد نشان
از کمانِ قدّ زینب، تیر آه آمد برون
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
