سلام ما به «سعید»! آن چو نام خود مسعود
که پیکِ نامۀ «مسلم» به نزد مولا بود
به شهرتِ حنفی بود و در شب عاشور
پی دفاع حریمِ ولایت، این بسرود:
اگر که کشته شوم، چند بار و زنده شوم
ز دامنت نکشم دست، ای ولیّ ودود!
کسی که سینه سپر کرد، روز عاشورا
به پیش کعبه‌ی جان‌ها، چو رو به قبله نمود
هر آن چه تیر ز هر سو به سوی او آمد
به دست و سینه و پهلو گرفت و بُد خشنود
که برفراخته قامت، امام او به قیام
که سر گذاشته خون خدا، به خاک سجود
ز پا فتاد ولی سربلند از این ایثار
میان زندگی و مرگ، این کلامش بود
که یابن فاطمه! بر عهد خود وفا کردم؟
که بی‌رضای تو ما را ز هر چه هست، چه سود؟
چو شد تمام، نماز حسین و گفت سلام
بر او سلام! که شد عمرِ او همی اتمام
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
سلام ما به «سعید»! آن چو نام خود مسعود
که پیکِ نامۀ «مسلم» به نزد مولا بود
به شهرتِ حنفی بود و در شب عاشور
پی دفاع حریمِ ولایت، این بسرود:
اگر که کشته شوم، چند بار و زنده شوم
ز دامنت نکشم دست، ای ولیّ ودود!
کسی که سینه سپر کرد، روز عاشورا
به پیش کعبه‌ی جان‌ها، چو رو به قبله نمود
هر آن چه تیر ز هر سو به سوی او آمد
به دست و سینه و پهلو گرفت و بُد خشنود
که برفراخته قامت، امام او به قیام
که سر گذاشته خون خدا، به خاک سجود
ز پا فتاد ولی سربلند از این ایثار
میان زندگی و مرگ، این کلامش بود
که یابن فاطمه! بر عهد خود وفا کردم؟
که بی‌رضای تو ما را ز هر چه هست، چه سود؟
چو شد تمام، نماز حسین و گفت سلام
بر او سلام! که شد عمرِ او همی اتمام
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
