هر که مرا به روضۀ تو راه داده است
تاج محبت تو به فرقم نهاده است
از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما
تصویری از عزای محرم فتاده است
دست کم از شهید ندارد به محضرت
هر کس که پای پرچم تو ایستاده است
همچون رعیت تو کسی سربلند نیست
ذاتاً غلام عشق تو ارباب زاده است
بی‌گریه بر تو هر که نفس می‌کشد دمی
انگار زندگی خود از دست داده است
به دریا رود آب جویی که داریم
به می می‌رسد این سبویی که داریم
میسّر نگردد به بال «وبالی»
هوای پریدن به کویی که داریم
ای واسط فیض دو سرا! آجرک‌الله
وی حجّت حق، صاحب عزا! آجرک‌الله
با نالۀ زهراست عجین سوز صدایت
هم‌نالۀ امّ‌النّجبا! آجرک‌الله
اینجا رسیده‌ام که مرا مبتلا کنی
بر حال و روز نائب خود چشم وا کنی
ای دلبر غریب، مبادا که لحظه‌ای
بر وعده‌های کوفی‌شان اعتنا کنی
یک کاروان دل، همره دلبر رسیده
زینب بیا که منزل آخر رسیده
یاران فرود آئید، این وادی طور است
وعده ز سوی حضرت داور رسیده
هر که مرا به روضۀ تو راه داده است
تاج محبت تو به فرقم نهاده است
از ابتدای خلقت حق در دو چشم ما
تصویری از عزای محرم فتاده است
دست کم از شهید ندارد به محضرت
هر کس که پای پرچم تو ایستاده است
همچون رعیت تو کسی سربلند نیست
ذاتاً غلام عشق تو ارباب زاده است
بی‌گریه بر تو هر که نفس می‌کشد دمی
انگار زندگی خود از دست داده است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
