ای کاش که این سوخته دل بال و پری داشت
تا در شب پرواز به سمتت گذری داشت
یک عمر میان من و استاد طریقت
حرف از پدری بود که چون تو پسری داشت
کعبه چه نیازی به در و پنجره دارد
از بهر علی بود اگر کعبه دری داشت
گفتیم پسر مثل پدر داشت کرامات
گفتیم که عباس چه شق‌القمری داشت
حرف از ادب مادر دلسوخته‌ات بود
گفتیم که در عشق دل شعله‌وری داشت
این زن که عزیزش پسر فاطمه بوده است
در عشق به مولا سند معتبری داشت
دیدند که اصلاً نگران پسرش نیست
دنبال کسی بود که از او خبری داشت
در بیت یکی مانده به آخر غرض این است:
آن ساقی لب تشنه به ما هم نظری داشت
دیشب خبر آورد کبوتر ز حریمش
این شعر رسیده است به دستان کریمش
«ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد»
سفیدرویی عالم نصیب عابس شد
شجاع و پردل و جرئت، بلندبالا بود
همان که شیر سیاه سپاه مولا بود
مفتاح غزلهای به بنبست رسیده!
این شعر، مرا باز به سمت تو کشیده
زینب چه دلی داشت که با آن لب عطشان
از کوفه به دنبال تو تا شام دویده
عشقی که نمودست چنین عزم تو را جزم؟
ای با علی و مالک اشتر شده همرزم
مبهوت تو هستند امامان و شهیدان
مفتون تو هستند رسولان اوالوالعزم
ای تشنگیات بیشتر از حد تحمّل
لبهای عطشناک تو دریای تغزّل
شمشیر تو آیینۀ شمشیر یدالله
اسب تو در آن معرکه یادآور دلدل
ای کاش که این سوخته دل بال و پری داشت
تا در شب پرواز به سمتت گذری داشت
یک عمر میان من و استاد طریقت
حرف از پدری بود که چون تو پسری داشت
کعبه چه نیازی به در و پنجره دارد
از بهر علی بود اگر کعبه دری داشت
گفتیم پسر مثل پدر داشت کرامات
گفتیم که عباس چه شق‌القمری داشت
حرف از ادب مادر دلسوخته‌ات بود
گفتیم که در عشق دل شعله‌وری داشت
این زن که عزیزش پسر فاطمه بوده است
در عشق به مولا سند معتبری داشت
دیدند که اصلاً نگران پسرش نیست
دنبال کسی بود که از او خبری داشت
در بیت یکی مانده به آخر غرض این است:
آن ساقی لب تشنه به ما هم نظری داشت
دیشب خبر آورد کبوتر ز حریمش
این شعر رسیده است به دستان کریمش
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
