بعد از آن واقعۀ سرخ، بلا سهم تو شد

پیکر سوختۀ کرب و بلا سهم تو شد

بعد از آن واقعه هفتاد و دو آیینه شکست

ناگهان داغ دل آینه‌ها سهم تو شد

بعد از آن واقعه  آشوب قیامت برخاست

بر سر نیزه سر  خون خدا سهم تو شد

بعد از آن واقعه خون جوش زد از چشمانت

خطبۀ اشک برای شهدا سهم تو شد

بعد از آن واقعه  در هرولۀ آتش و خون

در شب خوف و خطر، خطبۀ «لا» سهم تو شد

بعد از آن واقعه  در فصل شبیخون ستم

خوردن زخم ز شمشیر جفا سهم تو شد

خیمۀ نور تو در فتنۀ شب سوخت، ولی

کس نپرسید که این ظلم  چرا سهم تو شد؟

بعد از آن واقعه، ای زینت سجادۀ عشق!

از دلت آینه جوشید، دعا سهم تو شد

بعد از آن واقعه، ای کاش که می‌مُردم من

مصلحت نیست بگویم، که چه‌ها سهم تو شد

بعد از آن واقعۀ سرخ، حقیقت گل کرد

کربلا در تو درخشید، خدا سهم تو شد