در دفتر عشق کز سخن سرشار است

هر چند قصیده و غزل بسیار است

از ام بنین چهار گل پرپر شد

این ناب‌ترین رباعی ایثار است

بشنوید ای اهل دل این ماجرا!

دید مروان مادر عباس را

در بقیع شد غرق شور و زمزمه

اشک ریزان بر عزیز فاطمه

شنو ای دل؛ از من، تو این ماجرا

کن ای دیده؛ جاری سرشک عزا

چو امّ‌البنین در مدینه، شنید

شده چار فرزندش از کین، شهید

السّلام ای گوهر دریای نور

السّلام ای بحر گوهر زای نور

السّلام ای رهرو نور الهدیٰ

السّلام ای همسر شیر خدا

خوشم که ذاکر امّ‌البنینم

ز جان مدحتگر امّ‌البنینم

گل باغ وفا امّ‌البنین است

یم صدق و صفا امّ‌البنین است

صد شکن از غم نشیند بر جبین

گر بگویم شرحی از امّ‌البنین

ای ز داغت داغدار افلاکیان

همنوا با نالۀ تو خاکیان

خداحافظ ای چشم گریان چو ابر

خداحافظ ای چار تصویر قبر

خداحافظ ای خاک‌های بقیع

شب و روز محنت‌فزای بقیع

بشنو از من این کلام معتبر

هست منقول از احادیث این خبر

آنکه چون دادی خدای دادگر

زوجۀ شیر خدا را یک پسر

ای مدینه گریه کن بر حال من

گریه سرکن بر من و اقبال من

ناله‌های آتشین را گوش کن

شکوۀ امّ‌البنین را گوش کن

بازگشتم با غم و محنت قرین

یادم آمد از غم امّ‌البنین

شد ز دشت کربلا چون باخبر

بیت‌الاحزان در بقیعش شد مقر

من مادر سالار غیرت در زمینم

من غصه‌دار فاطمه، امّ‌البنینم

من قلب مجروح و پر از احساس دارم

شادم در این دنیا که یک عباس دارم

ز هجر بهین دخت خیرالبشر

ولی خدا را چو خون شد جگر

جدا مانده فرخنده ماهی ز یم

برون رفت خاتم ز انگشت جم