در نقشه‌ها کوفه مکان دیگری دارد

در شهر سامرا نشان دیگری دارد

رفته علیّ دیگری در خیبری دیگر

تاریخ در نقلش بیان دیگری دارد

شرمنده از قدوم تو چشمان جاده بود

دشمن سواره آمد و پایت پیاده بود

آن ناخن شکسته و آن کاروان‌سرا

توهین به ساحت تو برایش چه ساده بود

ای قلم! امشب مرا دم‌ساز باش

در کف من، قافیه پرداز باش

تا که بنْماییم، سیری معنوی

هفت شهر عشق، در یک مثنوی

شهریار عشق را یادی کنیم

رو به سوی حضرت هادی کنیم

بر سر آنم که تا ز طبع ثنا خوان

عرض مدیحی کنم، ستوده و شایان

بهر خدیوی که یادگار جهان داشت

از تقی متّقی شاهِ خراسان

می‌‌خواهم امشب بگویم، شعری برای نگاهت

یک سوره رحمت بخوانم، از مصحف روی ماهت

می‌خواهم امشب بگردم، دور کرامات چشمت

احرام عرفان ببندم، با زائران نگاهت

می‌خواهم امشب خدا را، در عرش چشمت ببینم

ای کهکشان هدایت! در پرتو مهر و ماهت

همراه با زیارت زیبای جامعه

در هر فراز نام تو را ذکر می‌کنم

"یا إهدنا الصراط"ِ نماز مقربین

در هر نماز نام تو را ذکر می‌کنم

خورشید در کرامت بی انتهای توست

جنس ستاره وصلۀ رو عبای توست

یا ایهاالنقی غم عشقت برای من

یا ایهاالنقی سر و جانم برای توست

قلبم که بین سینه به عشق تو می‌تپد

از عاشقان کنیۀ ابن الرضای توست

من از احوال حریمت آقا

شدت فاجعه را می‌خوانم

با دل خسته مفاتیح به دست

خط به خط جامعه را می‌خوانم

در بارگاه قدس اگر بار می‌دهند

تنها به احترام رخ یار می‌دهند

چون در ازاش خون دل و دار می‌دهند

این بار را به میثم و عمار می‌دهند

تنها نه در حریم تو باب‌المراد نیست

باب‌الرضای شرقی و باب‌الجواد نیست

هم سطح هم شدند ضریح و مناره‌ها

چون که به ارتفاع زمین اعتماد نیست

گلدسته‌های ریخته در صحن وا شدند

آغوش هیچ حاتمی این‌سان گشاد نیست