شدم کبوتر صحن تو، پر در آوردم
نبین پیاده شدم زائرت، سرآوردم
پیاده آمدنم عشق نیست، من تنها
ادای جمعی از عشاق را درآوردم
جهان به حداقل راضی‌ام نخواهد کرد
منی که رو به سوی حداکثر آوردم
سراسر اشک و غم و سوز و آه و افغانم
برای سوگ تو ایندفعه لشگر آوردم
به حق که زیره به کرمان روانه خواهم کرد
اگر درون حرم مشک و عنبر آوردم
به چنگ شیر سپاه حسین خواهم داد
دلی که از حرم شیر خیبر آوردم
شنیدم سینه‌زن‌ها را پریشان دوست داری
میان روضه‌هایت چشم گریان دوست داری
همین اشک و همین دستی که می‌کوبم به سینه
همین یعنی تو نوکر را کماکان دوست داری
یادت می‌آید زیر پرچم گریه کردیم؟
هرجا حسین گفتند، در دم گریه کردیم
تا کربلا رفتیم و با هم روضه خواندیم
تا کربلا رفتیم و با هم گریه کردیم
امشب به جز معصومه نامی در سرم نیست
یعنی برای عشق و مستی هیچ کم نیست
من شعر می‌گویم برایش، این فضیلت
حتی میان شعر‌های محتشم نیست
شدم کبوتر صحن تو، پر در آوردم
نبین پیاده شدم زائرت، سرآوردم
پیاده آمدنم عشق نیست، من تنها
ادای جمعی از عشاق را درآوردم
جهان به حداقل راضی‌ام نخواهد کرد
منی که رو به سوی حداکثر آوردم
سراسر اشک و غم و سوز و آه و افغانم
برای سوگ تو ایندفعه لشگر آوردم
به حق که زیره به کرمان روانه خواهم کرد
اگر درون حرم مشک و عنبر آوردم
به چنگ شیر سپاه حسین خواهم داد
دلی که از حرم شیر خیبر آوردم
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
