فرماندۀ کل کائنات است حسین

معنای نماز و صلوات است حسین

ای آنکه برات کربلا می‌‌خواهی

در دست کرامتش برات است حسین

نامش به زبان به چه گوارا باشد

در کام چو مزۀ نبات است حسین

خضر از دو لب عشق حسین می ‌‌می‌زد

والله قسم! آب حیات است حسین

غم می‌‌خوری از مشکل خویش ‌ای انسان

والله کلید مشکلات است حسین

ذرات جهان ذکر حسین می‌‌گویند

زیر ید او کل کرات است، حسین

کن گریه ز داغ و الم و درد حسین

لب تشنۀ در پیش فرات است حسین

گر از گنه خویش شدی خسته بدان

نورانیت هر ظلمات است حسین

رو سوی خیام و هیئات آور دل

ذکر همۀ این هیئات است حسین

در وقت وفاتت که رسد بر دادت؟

والله که کشتی نجات است حسین

گر مهدی ز انفاس خودش نفحه زند

ذکر همۀ این نفحات است حسین

یک عمر حسین گفته‌ام، ان شاء الله

ذکر لب من وقت وفات است حسین

ای مدعی عشق حسین این را دان

عامل به نماز و به زکات است حسین