اشعار سرخ دل‌شکنش را بیاورید
دم‌نوحه‌های سینه‌زنش را بیاورید
دارد صدای قافله از دور می‌‌رسد
اسفند وقت آمدنش را بیاورید
بعد از کتیبه‌های حسینیه، زودتر
سینی چای ریختنش را بیاورید
دادم لباس مشکی خود را به مادرم
آری، بساط دوختنش را بیاورید
دلشوره‌های خواهر او بیشتر شده
اسباب غم‌نداشتنش را بیاورید
سر نیزه‌های کوفه صدا می‌‌زدند تو را:
«ما تشنه‌ایم؛ پس بدنش را بیاورید»
دارد به قتلگاه چه نزدیک می‌‌شود
زینب! رباب! پیرهنش را بیاورید
حالا رسیده عصر دهم، گفت خواهرش:
«اموال غارتی تنش را بیاورید»
باید نشست و از برکاتى چنین نوشت
تا روز حشر از حسناتى چنین نوشت
از کشتى وسیع نجاتى چنین نوشت
از شور بهتر از عرفاتى چنین نوشت
تا خداوندان شمایید و گدایانیم ما
در مسیر طوس، آهوی بیابانیم ما
پشت سقاخانهات دنبال درمانیم ما
سربلندیم و سرافرازیم و بارانیم ما
زیر دین گنبد شاه خراسانیم ما
میشه با یک پرچم
یهجا هیئت باشه
میاد اونجا زهرا
حتی خلوت باشه
هرکه را آسمانیاش کردند
در نگاه تو فانیاش کردند
هر که عطر و بوی تو داشت
غرق در مهربانیاش کردند
اشعار سرخ دل‌شکنش را بیاورید
دم‌نوحه‌های سینه‌زنش را بیاورید
دارد صدای قافله از دور می‌‌رسد
اسفند وقت آمدنش را بیاورید
بعد از کتیبه‌های حسینیه، زودتر
سینی چای ریختنش را بیاورید
دادم لباس مشکی خود را به مادرم
آری، بساط دوختنش را بیاورید
دلشوره‌های خواهر او بیشتر شده
اسباب غم‌نداشتنش را بیاورید
سر نیزه‌های کوفه صدا می‌‌زدند تو را:
«ما تشنه‌ایم؛ پس بدنش را بیاورید»
دارد به قتلگاه چه نزدیک می‌‌شود
زینب! رباب! پیرهنش را بیاورید
حالا رسیده عصر دهم، گفت خواهرش:
«اموال غارتی تنش را بیاورید»
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
