فراز منبر دستت، کلیم خواهم شد

زبان بگیر که من هم دونیم خواهم شد

به گیسوان رقیه قسم که پشت سرت

نمازخوان اذان نسیم خواهم شد

به نص آیۀ ایاک نعبد تو قسم

به امتداد سنان، مستقیم خواهم شد

مرا ز شیر گرفتند و زود فهمیدم

که از لبت چو برادر سهیم خواهم شد

به جای پنبه سر شیشه را به بوسه ببند

که من ز بوسه شرابی عظیم خواهم شد

فراز کرببلا خوبتر نشانم ده

چرا که تا به قیامت کریم خواهم شد

رهت به طشت چو افتاد، یاد ماهم باش

اگر چه پیش سرتو مقیم خواهم شد

نوشته‌اند که قبرم به روی سینۀ توست

نوشته‌اند به سینا، کلیم خواهم شد

اگر چه ناز نخواهم نمود بعد از این

مرا ببوس که من هم یتیم خواهم شد