چشم انتظار میهمان، زد زیر گریه
بغضش شکست و ناگهان زد زیرگریه
دیگر توان ایستادن هم ندارد
طفلک نشست و بی امان زد زیرگریه
در کوچه‌های شام، شامش که ندادند
پیچید وقتی بوی نان، زد زیر گریه
دستش که بر زخم لب خشک پدر خورد
افتاد یاد خیزران، زد زیر گریه
انگشتر بابا به یادش مانده بود و
تا دید دست ساربان، زد زیر گریه
خیلی دلش پر درد از بزم شراب است
پنهان ز چشم دیگران زد زیر گریه
می‌گفت بابا، باز بابا، باز بابا
با هق هق و لکنت زبان زد زیر گریه
با دیدن او حرمله زد زیر خنده
با دیدن شمر و سنان زد زیر گریه
سیلی، غم بازار، نامحرم، اسیری
با گفتنش هم روضه‌خوان زد زیر گریه
شیرین زبان قافله از دست رفت و
آمد کنارش عمه جان زد زیر گریه
دو چشمت چشمهآب حیات است
دو دستت سفرهدار کائنات است
اگرچه آسمان اینقدر بالاست
ولی باید بگویم خاک پات است
ظرف خالی، دوباره پر شده است
آسمان از ستاره پر شده است
هر دو چشم ستاره بارانم
از شعف، از نظاره پر شده است
دل ما خورده گره بر ورق دفتر عشق
درسها یاد گرفتیم از این منبر عشق
کسب تکلیف نمودیم اگر از در عشق
عشقمان بوده بمانیم فقط محضر عشق
این جمعه هم گذشت، نشد تا ببینمت
دادم به دل امید که فردا ببینمت
میخوانم از دو دست ابوالفضل تا مگر
یک شب میان روضۀ سقا ببینمت
چشم انتظار میهمان، زد زیر گریه
بغضش شکست و ناگهان زد زیرگریه
دیگر توان ایستادن هم ندارد
طفلک نشست و بی امان زد زیرگریه
در کوچه‌های شام، شامش که ندادند
پیچید وقتی بوی نان، زد زیر گریه
دستش که بر زخم لب خشک پدر خورد
افتاد یاد خیزران، زد زیر گریه
انگشتر بابا به یادش مانده بود و
تا دید دست ساربان، زد زیر گریه
خیلی دلش پر درد از بزم شراب است
پنهان ز چشم دیگران زد زیر گریه
می‌گفت بابا، باز بابا، باز بابا
با هق هق و لکنت زبان زد زیر گریه
با دیدن او حرمله زد زیر خنده
با دیدن شمر و سنان زد زیر گریه
سیلی، غم بازار، نامحرم، اسیری
با گفتنش هم روضه‌خوان زد زیر گریه
شیرین زبان قافله از دست رفت و
آمد کنارش عمه جان زد زیر گریه
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
