مشخصات شعر

بهشت اعلی

نشان راه، به سمت خدایمان دادند

که در حریم خراسان رضایمان دادند

 

خوشم که بادۀ عشقش به جام جان دارم

کنار ساقی میخانه جایمان دادند

 

به عشق دیدن رویش زیارتش رفتیم

برای ذکر مدیحش نوایمان دادند

 

به مادرش قسمش داده‌ایم، بالاسر

که سوز فاطمه را در صدایمان دادند

 

گرفته‌ایم جواز بهشت اعلی را

به دست با کرمش کربلایمان دادند

 

ادیب شهر سرود این کلام دلجو را

مسیم و در حرم او طلایمان دادند

 

جلال و جلوۀ او را به چشم خود دیدیم

کنار مضجع پاکش جلایمان دادند

 

غنی نیم که صفا، مروه قسمتم گردد

ولی به حج فقیران صفایمان دادند

 

دودل شدم که بگویم ز درد خود یا نه

که در حرم به نباتی شفایمان دادند

 

بهشت اعلی

نشان راه، به سمت خدایمان دادند

که در حریم خراسان رضایمان دادند

 

خوشم که بادۀ عشقش به جام جان دارم

کنار ساقی میخانه جایمان دادند

 

به عشق دیدن رویش زیارتش رفتیم

برای ذکر مدیحش نوایمان دادند

 

به مادرش قسمش داده‌ایم، بالاسر

که سوز فاطمه را در صدایمان دادند

 

گرفته‌ایم جواز بهشت اعلی را

به دست با کرمش کربلایمان دادند

 

ادیب شهر سرود این کلام دلجو را

مسیم و در حرم او طلایمان دادند

 

جلال و جلوۀ او را به چشم خود دیدیم

کنار مضجع پاکش جلایمان دادند

 

غنی نیم که صفا، مروه قسمتم گردد

ولی به حج فقیران صفایمان دادند

 

دودل شدم که بگویم ز درد خود یا نه

که در حرم به نباتی شفایمان دادند

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×