به نام خدای بزرگ و رحیم

سلام خدا بر تو سید کریم

حریمت بود قطعه‌ای از بهشت

شمیم جنان می‌‌دهد این شمیم

به لطف زیارت در این آستان

همه زائر کربلا می‌‌شویم

دری سوی جنت بود این حریم

سلام علی شاه عبدالعظیم

رسیدیم از این حرم تا خدا

اجابت شد اینجا دعا بارها

کشیدند یک جاده سمت بهشت

ز معصومه تا تو ز تو تا رضا

حرم آمدم با پدر مادرم

من از کودکی با توام آشنا

ارادت به تو داشتیم از قدیم

سلام علی شاه عبدالعظیم

چه دل‌ها که دست توسل زدند

به دیوان عشقت تفأل زدند

چه چشمان خیسی که با التماس

به دست کریم شما زل زدند       

خدا داند و بس که از این حریم

ملائک به عرش خدا پل زدند

ملائک به درگاه لطفت مقیم

سلام علی شاه عبدالعظیم

نگاهت ز نوع کریمانه است

حرم نیست اینجا شفاخانه است

گدا دست خالی نرفت از درت

که مهمان نوازیت شاهانه است

هزاران فرشته در این بارگاه

به دور تو در حکم پروانه است

سلام خدای علیم وحکیم

سلام علی شاه عبدالعظیم

به میخانه کی وقت می می شود؟

که هر لحظه‌ام با تو طی می‌‌شود

همه آرزوی من این است و بس

بیایم به پابوس، کی می‌‌شود؟

کمن زار کرببلا، زائرت

بهشت این چنین شهر ری می‌‌شود

ز کرببلا می‌‌وزد این نسیم

سلام علی شاه عبدالعظیم

به درگاه جانان خدا را سپاس

به بزم کریمان خدا را سپاس

به شکرانۀ سه بهشت خدا

ری و قم، خراسان، خدا را سپاس

خدایی به لطف حضور شما

صفا دارد ایران خدا را سپاس

که زهرائی و حیدری مذهبیم

سلام علی شاه عبدالعظیم