شعر من، ای آسمانی حال من
ای سکوت و شور و قیل و قال من
خسته منشین در حریم وصل یار
نشئه‌ای، از جام مشتاقی بیار
گر سفر نزدیک آید یا که دور
می‌وزد عطر دل انگیز حضور
می‌رباید دل صفای این حریم
قدسیان را ذکر یارب العظیم
زائران اینجا حسینی مذهب‌اند
کربلا در کربلا تاب و تب‌اند
یک توسّل عشق در این بارگاه
می‌برد دل را به سوی قتلگاه
اشک، اینجا گوهر و آیینه است
قیمتی گر هست، این گنجینه هست
لطف خوبان کرامت دیدنی است
این رواق با صفا بوسیدنی است
اهل ری در خیمۀ حق ایمن‌اند
مؤمنان با دشمن دین دشمن‌اند
تا خراسان و قم و ری جان ماست
هفت وادی معرفت ایمان ماست
یک فروغ و آن همه رخسار، روی نیزهها
شد تماشایی خدا، انگار روی نیزهها
می طپد پیش نگاه مردۀ نامردان
عشق صد آیینه در تکرار روی نیزهها
تو مثل آن گل سرخی، که تازه وا شده است
وغنچه غنچه در این دشت، رو نما شده است
تو اولین قدم سبز، روی دشت بهار
تو مثل طفل نسیمی، که تازه پا شده است
ام البنینم بحر گوهرپرور اَستم
شیر خدا را بعد زهرا همسر اَستم
اینم همه از همّت بخت بلند است
آئینهدار آفتاب انور اَستم
شعر من، ای آسمانی حال من
ای سکوت و شور و قیل و قال من
خسته منشین در حریم وصل یار
نشئه‌ای، از جام مشتاقی بیار
گر سفر نزدیک آید یا که دور
می‌وزد عطر دل انگیز حضور
می‌رباید دل صفای این حریم
قدسیان را ذکر یارب العظیم
زائران اینجا حسینی مذهب‌اند
کربلا در کربلا تاب و تب‌اند
یک توسّل عشق در این بارگاه
می‌برد دل را به سوی قتلگاه
اشک، اینجا گوهر و آیینه است
قیمتی گر هست، این گنجینه هست
لطف خوبان کرامت دیدنی است
این رواق با صفا بوسیدنی است
اهل ری در خیمۀ حق ایمن‌اند
مؤمنان با دشمن دین دشمن‌اند
تا خراسان و قم و ری جان ماست
هفت وادی معرفت ایمان ماست
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
