جمال سردر این مسجد است نام حسین

که این نماز بود قائم از قیام حسین

نه زیب مسجد ما گشت نام اقدس او

که زیب و زیور عرش خداست نام حسین

سلام ما به روان مقدس‌اش که دهند

فرشتگان خدا و خدا، سلام حسین 

به عاشقان شهیدی که خفته‌اند به خون

به پاس حرمت اسلام و احترام حسین

روان و روح ملک سوخت در سرادق غیب

ز آتشی که فکندند بر خیام حسین

هنوز مردمک چشم ما گهر بار است

به آب دیده مگر، تر کنند کام حسین

ز اوج نیزه هنوز از صدای قرآنش

رسد به گوش پس از قرن ها پیام حسین

حیات چیست؟ جهاد و عقیده است و نوشت

به خون، جریده ایام این کلام حسین       

همیشه یاور مظلوم و خصم ظالم باش

که این حقیقت دین است و این مرام حسین

به جان دوست که نبود جهان و هر چه در اوست

بهای قطره‌ای از خون لعل فام حسین

خوش آن زمان که به یک سو زنند پرده غیب

که ذوالفقار علی گیرد انتقام حسین

زمین بهشت برین می‌شود، به عدل و به داد

اگر نظام جهانی شود نظام حسین

اساس از اخوی بود و از حسینی کار

خدا قبول کند زین دو تن غلام حسین

به سال شمسی تاسیس آن «ریاضی» گفت

«بدان بهشت برین، مسجد امام حسین»