اینجا بمان دختر، تنت آتش نگیرد  

گل‌های سرخ دامنت آتش نگیرد

صحرا برای بازی‌ات، جایی ندارد  

در این بیابان، خرمنت آتش نگیرد

بر روی دامن می‌تکانی خون دل را  

از غیرتش، پیراهنت آتش نگیرد

امشب سکوتی تلخ داری، تا وجودم  

از سوز بابا گفتنت آتش نگیرد

داغ عطش بر روی لب‌های تو خشکید  

تا اشک چشم روشنت آتش نگیرد

بگذار روی زمین، بار غمت را  

تا جاده بعد از رفتنت آتش نگیرد

وقتی سر آیینه‌ها را می‌بریدند
آتش گرفتم، تا تنت آتش نگیرد