تا ریخت خون مرد به دامان کربلا
سجاده شد زمین و بیابان کربلا

بر مسلمین طلیعۀ نو باز شد ز حق
در رهگذار تشنۀ میدان کربلا

خون پیمبر است که گلگونه کرده است
خاک سیاه و خار مغیلان کربلا

الگوی زندگی است و راه مقاومت
طرح قیام آل مسلمان کربلا

آنک حضور شمر که بر باد می‌رود
بر پیشگاه سید و سلطان کربلا

تاریخ را عدالت احمد شکفتن است
هنگامۀ قیامت طوفان کربلا

پا در رکاب باد چه می‌بندی ای رفیق!
پر باز کن به دولت ایمان کربلا

آزاد گی است آنچه که تسجیل می‌شود
بر برگ برگ دفتر و دیوان کربلا