مادرم در گوش من خوانده است:«یا ام البنین»

ذکر من تا روز محشر هست:«یا ام البنین»

هرکسی که توبه‌اش در محضر ربّ شد قبول

قبل از آن در زیر لب گفته است:«یا ام البنین»

مستجاب الدعوه شد هرکس که در این روزگار

بر گدایان درت پیوست یا ام البنین!

ما همیشه محضر تو عرض حاجت کرده‌ایم

هرکجا خوردیم بر بن بست یا ام البنین!

هفت پشتم را نظر کردم تماماً بوده‌اند

نوکرعباس تو دربست یا ام البنین!

در حمایت از غریب کربلا، عباس تو

دست داده تا بگیرد دست یا ام البنین!

فرق او را با عمودی تا دم ابرو شکافت

آن «حکیم بن طُفِیلِ» پست یا ام البنین!

خون چکید از چشم‌هایش روی نیزه تا که دید

دست زینب را کسی می‌بست یا ام البنین!

بعد عباست برای غارت اهل حرم

حرمله با شمر شد همدست یا ام البنین!

گرچه قدّت تا شده از غصۀ زینب ولی

حرمتت با کعب نی نشکست یا ام البنین!