- تاریخ انتشار: ۱۳۹۵/۰۹/۰۲
- بازدید: ۲۷۴۴
- شماره مطلب: ۵۲۷۲
-
چاپ
اسلم بن عمرو؛ غلام امام حسین (ع)
سلام باد به اسلم که حق بقایش داد!
خدا به همّت والاى او بهایش داد
غلام ترک و حسینش یگانه مولا بود
غلامى در این خانه، اعتلایش داد
صفاى خدمت درگاه سبط اکبر بود
که جاى در صف اصحاب کربلایش داد
مناى عشق حسینى نه جاى هر کس بود
بر او سلام که حق جا در این منایش داد!
نوشتهاند که میخوانْد تا سحر قرآن
بلى؛ قرائت قرآن چنین صفایش داد
زهى غلام! که بعد از شهادتش مولا
به مقتل آمده و بوسه بر لقایش داد
به خنده گفت: زهى عزّت و سعادت من!
که صورت گل زهرا بُوَد به صورت من
-
نخل دین
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
-
تجسّم غربت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
-
لطف بى کرانه
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوهگر شده خورشید طلعتش
-
ساقۀ عرش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
اسلم بن عمرو؛ غلام امام حسین (ع)
سلام باد به اسلم که حق بقایش داد!
خدا به همّت والاى او بهایش داد
غلام ترک و حسینش یگانه مولا بود
غلامى در این خانه، اعتلایش داد
صفاى خدمت درگاه سبط اکبر بود
که جاى در صف اصحاب کربلایش داد
مناى عشق حسینى نه جاى هر کس بود
بر او سلام که حق جا در این منایش داد!
نوشتهاند که میخوانْد تا سحر قرآن
بلى؛ قرائت قرآن چنین صفایش داد
زهى غلام! که بعد از شهادتش مولا
به مقتل آمده و بوسه بر لقایش داد
به خنده گفت: زهى عزّت و سعادت من!
که صورت گل زهرا بُوَد به صورت من