سلام باد به سیف بن مالک! آن مولا
که داشت عشق على را به نفس خود اولی
به دشمنان على، سیف «عاد من عادا»
به دوستان على، حرز «وال من والا»
دلیر و صولت آزادگى از او ظاهر
جوان و تجربه‌ی پیر عشق از او پیدا
ز بصره آمد و نور بصیرتش در دل
که ساخت کُحل بصر از غبار کرببلا
نمانْد در تن او تاب و در دلش آرام
چو دید رهبر و مولاى خویش را تنها
کمر به یارى جان امام عصرش بست
که یافت فیض شهادت به عصر عاشورا
بر او سلام که «عاشَ سعید» و «مات سعید»!
که در برابر مولا به خون خود غلتید
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
سلام باد به سیف بن مالک! آن مولا
که داشت عشق على را به نفس خود اولی
به دشمنان على، سیف «عاد من عادا»
به دوستان على، حرز «وال من والا»
دلیر و صولت آزادگى از او ظاهر
جوان و تجربه‌ی پیر عشق از او پیدا
ز بصره آمد و نور بصیرتش در دل
که ساخت کُحل بصر از غبار کرببلا
نمانْد در تن او تاب و در دلش آرام
چو دید رهبر و مولاى خویش را تنها
کمر به یارى جان امام عصرش بست
که یافت فیض شهادت به عصر عاشورا
بر او سلام که «عاشَ سعید» و «مات سعید»!
که در برابر مولا به خون خود غلتید
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
