حسین! اى معنى دریاى رحمت!

 کلید اعظم درهاى رحمت

تو اى عطشان دشت خون! که هستى؟

 که در هر قطره‌ی خونم نشستى

نه تنها اولیا، سرمست جامت

 خدا هم عشق می‌ورزد به نامت

نه تنها روى دل سوى تو باشد

 خدا هم عاشق روى تو باشد

تو را روح تقدّس می‌شناسم

 خداى عشق فطرس می‌شناسم

همیشه کربلایت پیش چشم است

 دو تصویر از عطایت پیش چشم است

یکی احسان تو بعد از ولادت

یکی ایثار تو قبل از شهادت

ملائک در عزایت گریه کردند

رسولان هم برایت گریه کردند

ولایت، روح ایمان است ما را

غمت شیرین‌تر از جان است ما را

حریمت سجده گاه آفتاب است

قیامت چشمۀ هر انقلاب است

من از هر قطرۀ آبى که نوشم

به یاد آن لب عطشان بجوشم

نباشد خون‌بها غیر از خدایت

بهشت جان بُوَد بزم عزایت