مشخصات شعر

با سوز مادرانه یکى ناله می‌زند

زهراست اى عجب! که به کاشانه‌ی من است

 

گوید به همرهان خود: این رأس غرق خون

 رأس حسین، گوهر یک‌دانه‌ی من است

 

تا سالم از صراط، «مؤیّد»! گذر کنم

اوراق مدح اوست که پروانه‌ی من است

با سوز مادرانه یکى ناله می‌زند

زهراست اى عجب! که به کاشانه‌ی من است

 

گوید به همرهان خود: این رأس غرق خون

 رأس حسین، گوهر یک‌دانه‌ی من است

 

تا سالم از صراط، «مؤیّد»! گذر کنم

اوراق مدح اوست که پروانه‌ی من است

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×