پدر! آخر چرا دنیا به ما آسان نمی‌گیرد؟
غروب غربت ما از چه رو پایان نمی‌گیرد؟
پدر! حالا که تو در آسمان هستی بپرس از ابر
که من از تشنگی پر پر زدم، باران نمی‌گیرد؟
علی اکبر پس از این شانه بر مویم نخواهد زد
علی اصغر سر انگشت مرا دندان نمی‌گیرد
به بازی باز هم خود را به مردن زد عمو جانم
ولی با بوسه‌هایم چون همیشه جان نمی‌گیرد
نگاه عمه طعم اشک دارد، امشب تلخی ست
دل دریایی او بی دلیل این سان نمی‌گیرد
نمی‌دانم چرا این ذوالجناح مهربان امشب
تمرّد می‌کند، از هیچ کس فرمان نمی‌گیرد
پدر! می‌ترسم، این تشویش را پایان نخواهی داد؟
دلم آرام جز با چند خط قرآن نمی‌گیرد
پدر! آخر چرا دنیا به ما آسان نمی‌گیرد؟
غروب غربت ما از چه رو پایان نمی‌گیرد؟
پدر! حالا که تو در آسمان هستی بپرس از ابر
که من از تشنگی پر پر زدم، باران نمی‌گیرد؟
علی اکبر پس از این شانه بر مویم نخواهد زد
علی اصغر سر انگشت مرا دندان نمی‌گیرد
به بازی باز هم خود را به مردن زد عمو جانم
ولی با بوسه‌هایم چون همیشه جان نمی‌گیرد
نگاه عمه طعم اشک دارد، امشب تلخی ست
دل دریایی او بی دلیل این سان نمی‌گیرد
نمی‌دانم چرا این ذوالجناح مهربان امشب
تمرّد می‌کند، از هیچ کس فرمان نمی‌گیرد
پدر! می‌ترسم، این تشویش را پایان نخواهی داد؟
دلم آرام جز با چند خط قرآن نمی‌گیرد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
چقدر این شعر زیباست ... اجرتان با آقا امام حسین (ع)