عباس من پناه عالمین است

عباس من هم نفس حسین است

عباس من عصارۀ کمال است

عباس من صحیفۀ جمال است

عباس من بود صفای سینه

عباس من یل است و بی‌قرینه

عباس من آیینۀ دلبری است

عباس من دست گل حیدری است

عباس من که خود بود جان عشق

بوده همیشه مست سلطان عشق

عباس من در عالم نشأتین

خورده گره دلش به زلف حسین

عباس من دمش مسیحایی است

منصب او منصب سقایی است

عباس من شیر وفا خورده است

دل ز دل اهل حرم برده است

عباس من شیر شجاع من است

باعث خوف یک جهان دشمن است

عباس من که طلعتش دلرباست

مرقد او ماه شب کربلاست

عباس من کلید هر مشکل است

معنی عشق است و ابوفاضل است

عباس من بود به روی زمین

تمام دلخوشی امّ‌البنین

خوشم که من همیشه سرفرازم

در دو جهان بر این پسر بنازم