عشق تو را حسین به عالم نمی‌دهیم

در دست غیر حلقه‌ی خاتم نمی‌دهیم

زلف من از ازل به تو پیوند خورده است

این وصل را به گیسوی پر خم نمی‌دهیم

شکر خدا به بزم عزای تو آمدیم

این بزم را به جنّت اعظم نمی‌دهیم

روزی که بر غم تو بگرییم دلخوشیم

حزن تو را به عید عجم هم نمی‌دهیم

نام مقدّست نمک زندگی ماست

جز شور «یا حسین» دگر دم نمی‌دهیم

این اشک نیست، چشمۀ جوشان فاطمه است

این آبِ رو به چشمۀ زمزم نمی‌دهیم

سینه‌زن تو بیمۀ عباس تا که هست

دیگر محل به دارو و مرهم نمی‌دهیم

بیرق، علم، کتیبه بود اعتقاد ما

در دست دشمنان تو پرچم نمی‌دهیم

شور و نشاط سالِ جهان را به لحظه‌ای

از روضه‌های ماه محرم نمی‌دهیم