شگفتا می‌وزد چشم ابوذر
بزرگ آیینه‌دارِ خشم حیدر
صدا رنگِ غمِ غربت عجیب است
تمنّای جوانمردی غریب است
رفیقان! بشنوید آوازِ او را
ببینید آی! سوز و سازِ او را؛
«غلامِ بوذرم ... آزادِ بوذر
دلم آبادِ بوذر ... شادِ بوذر
کریما! رخصتی، تا یار باشم
غزل‌خوانِ لبِ پیکار باشم ...»
خیابان در خیابان داغ جاری‌ست
زمین و آسمان در سوگواری‌ست
بخوان، ای نوحه‌خوان! از داغ زهرا
که تاراج خزان شد باغ زهرا
قسم می‌خوردم به آن سردارِ بی‌سر
که از خونش شده کوثر معطّر
قسم خوردم به آن دست بریده
که دنیا مثلِ او هرگز ندیده
بیا، بشنو نوای نینوا را
بسوز اسطوره‌ها، افسانه‌ها را
حقیقت نیست در آواز آنان
طریقت نیست در پروازِ آنان
حسین و اختیار ننگ؟ ... هیهات!
تبسُّم در غبارِ ننگ؟ ... هیهات!
ستم را یاوری کردن تباهی‌ست
ستمکاری سیاهی، روسیاهی‌ست
شگفتا می‌وزد چشم ابوذر
بزرگ آیینه‌دارِ خشم حیدر
صدا رنگِ غمِ غربت عجیب است
تمنّای جوانمردی غریب است
رفیقان! بشنوید آوازِ او را
ببینید آی! سوز و سازِ او را؛
«غلامِ بوذرم ... آزادِ بوذر
دلم آبادِ بوذر ... شادِ بوذر
کریما! رخصتی، تا یار باشم
غزل‌خوانِ لبِ پیکار باشم ...»
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
