زیباست به سمت حرمت بال گشودن
در گوشۀ ایوان لبت شعر سرودن
در ساحل رویایی تو بست نشستن
یک قطره ز دریای تو را درک نمودن
میخانه به میخانه به دنبال تو گشتن
در سایۀ دستان تو یک عمر غنودن
ده‌ها غزل ناب برای تو نوشتم
یکبار ولی صرف نشد فعل ستودن
دست از دو جهان شسته‌ام و کار من این است
از جام تو نوشیدن و سرمست تو بودن
کار من دلداده شده آه کشیدن
کار تو از این آینه زنگار زدودن
دلدادگی‌ام بی‌حد و حصر است به دستت
وقتی تویی استاد دل از دست ربودن
هر جا گرهی بود به دستان تو وا شد
هر کس که اسیر تو شد از بند رها شد
«ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد»
سفیدرویی عالم نصیب عابس شد
شجاع و پردل و جرئت، بلندبالا بود
همان که شیر سیاه سپاه مولا بود
مفتاح غزل‌های به بن‌بست رسیده!
این شعر، مرا باز به سمت تو کشیده
زینب چه دلی داشت که با آن لب عطشان
از کوفه به دنبال تو تا شام دویده
عشقی که نمودست چنین عزم تو را جزم؟
ای با علی و مالک اشتر شده هم‌رزم
مبهوت تو هستند امامان و شهیدان
مفتون تو هستند رسولان اوالوالعزم
ای تشنگی‌ات بیشتر از حد تحمّل
لب‌های عطشناک تو دریای تغزّل
شمشیر تو آیینۀ شمشیر یدالله
اسب تو در آن معرکه یادآور دلدل
زیباست به سمت حرمت بال گشودن
در گوشۀ ایوان لبت شعر سرودن
در ساحل رویایی تو بست نشستن
یک قطره ز دریای تو را درک نمودن
میخانه به میخانه به دنبال تو گشتن
در سایۀ دستان تو یک عمر غنودن
ده‌ها غزل ناب برای تو نوشتم
یکبار ولی صرف نشد فعل ستودن
دست از دو جهان شسته‌ام و کار من این است
از جام تو نوشیدن و سرمست تو بودن
کار من دلداده شده آه کشیدن
کار تو از این آینه زنگار زدودن
دلدادگی‌ام بی‌حد و حصر است به دستت
وقتی تویی استاد دل از دست ربودن
هر جا گرهی بود به دستان تو وا شد
هر کس که اسیر تو شد از بند رها شد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
