سقا به مشک، آب برای حرام نداشت
افتاده روی خاک و به دستش علم نداشت
از بس که تیر بر تن او بوسه داده بود
جایی برای بوسه ز سر تا قدم نداشت
تا بود زنده روز عدو همچو شام بود
خواب خوشی ز بعد فراقش حرم نداشت
بس بود از وفا لب خشکش نشانه‌ای
گیرم به دیده تیر و دو دست قلم نداشت
جسمش ز تیر و تیغ عدو بود چاک چاک
مشکی که داشت از بدنش دست کم نداشت
از پا نمی‌فتاد گر آنجا خدای شرم
با مشک خشک روی شدن در حرم نداشت
دستش جدا ز پیکر و تیرش به چشم لیک
جز یاد تشنگی حرم هیچ غم نداشت
دلم تنگه دلم تنگه برادر
یه لشگر با تو می‌جنگه برادر
کمی آهسته‌تر جام بلورم!
که این صحرا پر از سنگه برادر
هنگام رحیل آسمان بود
دلشوره به جان آسمان بود
افتاد به دست و پای زینب
زنجیر مگر ز محرمان بود؟
می‌سوخت غنچه‌ای ز عطش در کنار آب
گردید باغبان بر گل شرمسار آب
آگه ز شیرخواره نبودی مگر فلک!
دادی به دست آب چرا اختیار آب؟
ز صحرای مصیبت کاروان ناله می‌آید
که یک باغ بنفشه بر مزار لاله می‌آید
ز جا خیز ای برادر حال خواهر را تماشا کن
سپرده دخترت را بر زن غساله، می‌آید
سقا به مشک، آب برای حرام نداشت
افتاده روی خاک و به دستش علم نداشت
از بس که تیر بر تن او بوسه داده بود
جایی برای بوسه ز سر تا قدم نداشت
تا بود زنده روز عدو همچو شام بود
خواب خوشی ز بعد فراقش حرم نداشت
بس بود از وفا لب خشکش نشانه‌ای
گیرم به دیده تیر و دو دست قلم نداشت
جسمش ز تیر و تیغ عدو بود چاک چاک
مشکی که داشت از بدنش دست کم نداشت
از پا نمی‌فتاد گر آنجا خدای شرم
با مشک خشک روی شدن در حرم نداشت
دستش جدا ز پیکر و تیرش به چشم لیک
جز یاد تشنگی حرم هیچ غم نداشت
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
