تو!

روشن‌ترین ستارۀ دنباله داری

که بر مدار زمین نشست

آه ای فرات،

چگونه چون گردباد

بر خود نمی پیچی از درد

وقتی این گونه

شمشیر، در بازوان تو می نهند؟

تشنه‌تر از فرات‌ آبی‌ نیست‌  و روشن‌تر از خون،  آفتابی‌ 

حضور قلب چه سخت است

نماز ما یخچال

نماز ما بازار

نماز ما بچه

بیعت‌ها فرق می‌کنند

در شام، دست می‌دهند

در کربلا، دست می‌دهند

حتی میان یک دشت کشته بی‌سر

شناختمت

سقای بی‌دست!

پیامبر گله‌ها را گوش می‌کند

حسین بر می‌شمارد:

اول: نامه‌ها ..

دوم: خیمه‌ها ..

سوم: ..

بغض پیامبر می‌شکند

انگشتت کو؟!

پدر

قرآن ساکت را

بر نیزه کرد

و پسر

قرآن ناطق را ...

قاتلان

زیر چتر زلف‌هایی مقدس بر نیزه

راه می‌سپردند

ابابیل. ..

این بار برگشتند

خون شیرخواره حسین

بر زمین نریخت

گاهی بیشتر از زمین است

                             جاذبۀ آسمان!

آن سر را

سال‌ها پیش دیده بود

بین دو سجده

بر شانه پیامبر سوار بود

و امروز بر نیزه

خون علی‌اصغر

تنها فواره‌ای

که فرود نداشت!