نام تو را جار زدم از ازل

ای پسر حضرت خیر العمل

نام شما مایۀ آزادگی است

حسن ختام غزل زندگی است

آیینه‌­ای، عکس خدا در سینه داری

تصویری از آیات در آیینه داری

هر آیه از آیینه‌­ات تفسیر رنگی است

در عمق چشمانت چه دریای قشنگی است

خدیجه زوج رسول است و مادر زهرا

خدیجه گوهر یکتا و درٌ بی‌همتا

ندیم ختم رسولان و یار پیغمبر

نبود در همه عالم کسی از او بهتر

مادر سلام بر تو و زهرای اطهرت

بر امتداد نور جمالِ پیمبرت

مادر سلام بر تو و بر غربت نبی

بر غربت و غریبیِ ریحانَهُ النَبی

مدح مولای ادب آغاز شد

باب عشق باغ رضوان باز شد

بوفضایل ساقی جان‌های مست

مهر او تکلیف بر هر آنچه هست

آمد از جانب حق سبط پیمبر امشب

عرش و فرش از قدمش گشت منوّر امشب

کوریِ هرچه حسود است به پیغمبر ما

آمده آیهای از سورۀ کوثر امشب

ای آفتاب عشق و عدالت شتاب کن

باز آ قنوت باغچه را مستجاب کن

این خاک تشنه بی‌تو به باران نمی‌رسد

باغ خزان زده به بهاران نمی‌رسد

خورشیدی و زمین و زمان در مدار توست

مولای من بیا که جهان بی‌قرار توست

مرغ جانم در قفس پرواز کرد

از خودیّت تا خدا پرواز کرد

خنده، زن، تقدیس کن، تکبیر گو

آشیان بگرفت در آغوش هو

پیش از شروع خلقت، قبل از وجود آدم

 وقتی نبود حوا، وقتی نبود آدم

تاریک بود و خاموش، حق مانده بود با حق

 در هیچ محض، تنها، در آن سکوت مطلق

ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان

مثل تیری که رها می‌شود از دست کمان

خسته از ماندن و آماده رفتن شده بود

بعد یک عمر رها از قفس تن شده بود

مست از کام پدر بود و لبش سوخته بود

مست می‌آمد و رخساره برافروخته بود

سرود قمری عاشق نوید میلاد است 

 بشیر خوش خبر روز عید میلاد است

 نماز شکر اقاقی به سمت قبلۀ نور                                               

 وضو گرفتن مریم ز آب دجلۀ نور

روزی شعر من امشب دو برابر شده است چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است

چون که بانوی کلابیه پسر آورده چشم وا کن، پدر خاک قمر آورده

هر که از قافلۀ فطرسیان جا مانده نظرش خیره به گهواره سقا مانده