خشکی‌ام رفت و وصل دریا شد

سردی‌ام رفت و فصل گرما شد

فارغم از خودم، خدا را شکر

آسمانی شدم، خدا را شکر

آ‌ه! ای اسیر روضۀ سربسته، کیستی؟

مرد غریب حجرۀ دربسته، کیستی؟

این حجره هم به ناتوانی تو گریه می‌‌کند

پیری بر این جوانی تو گریه می‌‌کند

خداحافظ ای کعبه، ای بزم یار

خداحافظ ای بیت پروردگار

خداحافظ ای محفل اهل راز

خداحافظ ای قبله‌ام در نماز

کعبه،‌ ای بیت خداوند جلیل

ای به سنگت، اثر پای خلیل

کعبه، ای خانۀ امّید همه

کعبه، ای مرکز توحید همه

مدینه، صفا بخش جان و دلم

فراق تو مشکل‌ترین مشکلم

دریغا که همچون نسیم سحر

مرا زود بگذشت عمر سفر

ای زائرین به شهر پیمبر خوش آمدید

در خانۀ بتول مطهّر خوش آمدید

این است آن مدینه که بود آرزویتان

گرد و غبار اوست به رخ آبرویتان

بقیعا السلام ‌ای تربت عشق

سلام ‌ای بارگاه غربت عشق

سلام‌ ای خاک پاکت نور باران

سلام ‌ای مرقد زهرا تباران

یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم

از غصۀ جانسوز تو پژمرده گشتیم

هر شیعه در دل، حجلۀ داغ تو بسته

سنگینى داغت دل ما را شکسته

ای پنجمین امام که معصوم هفتمی

از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی»

بر درد جهل خلق، ز عالم طبیب‌تر

نامت غریب و قبر، ز نامت غریب‌تر

ای عمر پر درد و بلا، بار سفر بند

امروز با زهر جفا، بار سفر بند

ای عمر از دامان صبرم دست بردار

ای زهر در این سینه هرچه هست بردار

ای امیر عرفه! دست من و دامانت

جان به قربان تو و گردش آن چشمانت

ای امیر عرفه! ذکر لبت را قربان

حال پر سوز و غم نیمه شبت را قربان

تنگ غروب عرفه غم تو دلم پا می‌گیره

دلم هوایی می‌شه و بونۀ آقا می‌گیره

این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم

با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم