همدم یار شدن دیدۀ تر می‌خواهد

پیر میخانه شدن اشک سحر می‌خواهد

عاشقی کار دل مصلحت اندیشان نیست

قدم اول این راه جگر می‌خواهد

این خانواده آینه‌های خدائی‌اند

در انتهای جادۀ بی انتهائی‌اند

خیل ملک مقابلشان سجده می‌کنند

اینها خدا نی‌اند، ولیکن خدائی‌اند

رنگین کمان بر پهنۀ دریا به دنیا آمده

این انفجار نور نیست، آقا به دنیا آمده

جود سخا، حال دعا، نور خدا، بخشش، عطا

از یمن میلاد حسن یکجا به دنیا آمده

این بار هم ببخش، نگو تحبس‌الدعاست

تنها نگاه لطف تو بر درد من دواست

از ازدیاد شرّ شیاطین نوای من

«اغفر لی الذّنوب لتی تنزل البلا» ست

میان قلب من و تو گنه شده حائل

دگر برای من انگار توبه شد مشکل

گذشته از رمضان نیم و من عوض نشدم

ز بس که خاک گناهان نشسته بر این دل

ای خدا، ‌ای بی نیاز چاره ساز

بارالها، خالق بنده نواز

ای کریم ذوالعطا و فضل و جود

ای به سمتت کلّ شی فی السجود

کجاست حال دعایی که داشتم روزی

کجاست اشک و بکایی که داشتم روزی

چه شد که اینهمه دور از شما شدم آخر

چه شد کنار تو جایی که داشتم روزی

باورم نیست که خیبر شکن از پا افتاد

حضرت واژۀ برخواستن از پا افتاد

کم نمکدان تو را هر که نمک خورد، شکست

باز با زخم سرت کعبه ترک خورد، شکست

اشک اذان بر دامن گلدسته جاری است

منبر اذان می‌گوید و محراب قاری است

در سوگ خورشید، آسمان غم می فشاند

بار غمت را کوه با خود می کشاند

باز هم خانه و یک بستر خون‌آلوده

زنده شد خاطرۀ‌ مادر خون‌آلوده

شیر مرد احد افتاده، کجایی زهرا؟

تا ببندی سر این حیدر خون‌آلوده

از شرار دل من چشم ترم می‌سوزد

دل من بیشتر از زخم سرم می‌سوزد

مثل نخلی که فتاده است کنار دریا

دل گرفته شرر و چشم ترم می‌سوزد

مسجد و محراب شهر،  گشته به غم مبتلا

مأذنه دارد نوا،  قد قتل المرتضی

در دل هفت آسمان، می‌شنوم این نوا

صوت حزینی که خواند، قد قتل المرتضی