که جن و انس بفهمند کار ما با توست تمام هستی مایی فقط خدا با تو است

شبی که سیب خدا از درخت عرش افتاد

خدا به نور خدا هدیه‌ای منوّر داد

قرآن گشودم آیۀ محشر بیاورم

می‌خواستم که سورۀ کوثر بیاورم

من کیستم ز فاطمه سر در بیاورم

باید کسی شبیه پیمبر بیاورم

روز مادر که می‌رسد همه جا می‌شود غرق هدیه و لبخند

همه فامیل سعی شان این است توی یک خانه دور هم باشند

شب روزی که سر آمد شب و شب غالب بود

صبح میلاد تو در شعب‌ابی‌طالب بود

در دل خشک‌ترین خاک خدا دریا زاد

شادی شمس و قمر آینه‌شان زهرا زاد

خود تو دانی که ضمیر است "ک"‌ اعطیناک

با که در گفت و خطاب است خدای لولاک

باران گرفت و زمزم و کوثر به ما رسید

مستی رسید و باده و ساغر به ما رسید

روز الست که گِل عالم درست شد

خاک سرای آل پیمبر به ما رسید

صبح شور آفرین میلادت

لحظه‌ها چون فرشتگان شادند

چار تن بانوی بهشتی هم

گل فشاندند و دل ز کف دادند

چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست

عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست

سلالۀ خلف ختم مرسلین یعنی

خلاصۀ همه آیات انبیا زهراست

کسی که شیشۀ عطر گل محمدی است

که منتشر شده چون ذره در هوا زهراست

احمد به یمن تو شده پر افتخارتر

لحظه به لحظه، واله و چشم انتظارتر

مادر برای دیدن تو بی قرار بود

بابا برای دیدن تو بی قرارتر

گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت

آمد ندا حبیبه داور بخوانمت

دیدم رسول اُمّ أبیهات خوانده است

گفتم کم است دخت پیمبر بخوانمت

دیدم تویی هر آینه، آیینه علی

گفتم عجب به جاست که حیدر بخوانمت

قرّه العین مرتضی زهرا

بهجه القلب مصطفی زهرا

می‌شوم بنده زاد خانۀ او

می‌روم تا به عرش با زهرا

حرف میلاد بانوی تقواست

او که الگوی عشق دوران‌هاست

خادمش نوح و آدم و عیسی

زنده از لطف فاطمه عیساست