زینب تو یگانه دختر توحیدی

توحید بخوان که خواهر خورشیدی

امّید قیام کربلا شد صبرت

ای صبر علی! تو مادر امّیدی

زیبایى گلشن على زینب بود

 پرورده‌ی دامن على زینب بود

بر خصم شکست داده و خود نشکست

 آیینه‌ی روشن على زینب بود

در فضل، محیط بی‌کرانى، زینب!

 در صبر، بسیط آسمانى، زینب!

اى خورده به سینه‌ات مدال عظمت!

 بانوى همیشه قهرمانى، زینب!

هر چند که از بار گنه روسیهیم

 با شوق به آستان تو جبهه نهیم

میلاد بزرگْ‌عمّه‌ات را مهدى!

 بر عمّۀ کوچک تو تبریک دهیم

ما جلوه به جان و دل تاریک دهیم

 با عرض تحیّت که ز نزدیک دهیم

میلاد خجستۀ تو را، یا زینب!

 بر نور دلت رقیّه تبریک دهیم

امشب که کند فخر به شب‌هاى دگر

 آورده فلک، اختر زیباى دگر

این زینب کبرى است به دامان على؟

 یا ختم رسل گرفته زهراى دگر؟

زینب که خدا، جلوه دهد یادش را

 تالى نبُوَد، صبر خدادادش را

باشد که در آستانه‌ی قدس حسین

 بر پاى کنیم جشن میلادش را

زهرا چه نشاطی است که امشب دارد

 وز شوق، مدینه ذکر «یا رب» دارد

ای ختم رسل! چشم تو روشن بادا!

 چون نور دلت فاطمه، زینب دارد

امشب که على به خانه یک کوکب داشت

 با خنده، گل شکر خدا بر لب داشت

در دایره‌ی خلقت ایجاد، خدا

 یک فاطمه و فاطمه یک زینب داشت

زینب که به حُسن است همانند على

 نور دل احمد است و دلبند على

بر مهد ولادتش تماشا دارد

 گل‌خنده‌ی فاطمه، شکرخند على

اى آینه‌ی «یُذهِب عنکم»! زینب!

 در روى تو صبر را تجسّم، زینب!

ارکان تو صبر و عصمت و عشق و صفاست

 اى کعبه‌ی پوشیده‌ی دوّم! زینب!

تصویر تمام کربلا زینب بود

 تفسیر پیام کربلا زینب بود

در عشق و فداکارى و ایمان و وفا

 زهراى قیام کربلا زینب بود