ای شمع! گریه کن که شب گریه کردن است
شام عزاست امشب و این قصّه روشن است
ای شمع! گریه کن تو و از سوز جان بسوز
کامشب چراغ آه به هر کوی و برزن است
ای شمع! گریه کن که شب گریه کردن است
شام عزاست امشب و این قصّه روشن است
ای شمع! گریه کن تو و از سوز جان بسوز
کامشب چراغ آه به هر کوی و برزن است
سلام ما به حسین و علىّ اصغر او!
امیر عشق که گهواره بود سنگر او
رضیع و داده خدایش نشان سربازى
صغیر و بر همه پیدا مقام اکبر او
سلام ما به اباالفضل، ماه عاشورا!
حسینِ علقمه در جلوه‌گاه عاشورا
اگر چه ماه بنى‌هاشمش لقب دادند
چو آفتاب دمید از پگاه عاشورا
سلام باد به ماهى که در محاق افتاد!
گل مدینه که در دامن عراق افتاد
سلام بر حسن بن علىّ و قاسم او!
که بین این پدر و این پسر، فراق افتاد
سلام باد به عبداللَّه! آن صغیر دگر
که بود در صدف کربلا یکى گوهر
تمام نور که بُد نور دیده‌ی زهرا
تمام حُسن که بودش حسن یگانه پدر
سلام ما به ابوبکر، شاهد مدنى!
که صولت علوى داشت، جلوۀ حسنى
مبارزى ز پدر برده ارث جان‌بازى
مجاهدى ز عمو دیده مشق صف‌شکنى
سلام باد به بوبکر، یادگار على!
بزرگ گشته‌ی دست بزرگوار على
به باغ عشق و ولایت شکفت چون عبّاس
گلى به نام محمّد ز لاله‌زار على
سلام باد به عثمان و جان‌فشانى او!
که جلوه‌ها ز على داشت قهرمانى او
بریخت بر سر تاریخ، گوهر ایثار
به خون نشست اگر گوهر جوانى او
سلام باد به ایمان جعفر بن على!
که بود همچو اباالفضل یار چار ولى
بر او درود! که در انقلاب عاشورا
ز عهد عشق برآمد به وعده‌ی ازلى
سلام ما به شهیدى که عشق‌پرور بود!
عزیز فاطمه را جان‌نثار و یاور بود
به مهد صبر و ولایت چو بود تربیتش
که هر چه داشت کمال و خلوص و باور بود
سلام باد به ایثار جعفر بن عقیل!
بزرگ‌زاده‌ی دیگر ز دودمان خلیل
ذبیح کرببلا را فداى کوى منا
خلیل دشت بلا را مثال اسماعیل
سلام باد به رزم‌آورى که در عنوان
ز خاندان عقیل است و عبدِ الرّحمن!
رسید از پى انصار چون زمان جهاد
به دودمان ابوطالب اندر آن میدان
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
