۴ ماه اقامت پر تنش در حرم امن الهی

سه تن از این مخالفان سرشناس امام حسین (ع) و عبدالله بن عمر و عبدالله بن زبیر بودند که پس از مرگ معاویه، شهر مکه آنها را در خود جای داد و این شهر که یکی از حرمین شریفین و از مراکز مهم مسلمین به شمار می رفت، با حضور این افراد روزهای پرالتهابی برایش رقم می خورد.

ورود امام حسین (ع) به مکه با استقبال فراوان همراه بود. زیرا امام در نظر مردم سروری بزرگ و پسر دختر پیامبر (ص) بود و در آن زمان هیچکس را در شان و مرتبه با حضرت برابر نمی‌دانستند و همین امر باعث ایجاد موقعیت ممتازی برای امام بود.

شهر مکه و جغرافیای تاریخی آن به دلیل آنکه مکه در میان مسلمانان از موقعیت بسیار مهمی برخوردار بوده است اهمیت ویژه‌ای دارد. مکه مجمع مسلمانان در حج بوده است و محلی برای تبلیغ و آگاهی از اخبار جهان اسلام در گذشته بوده است.

امام حسین (ع) حرکتی که آغاز کرده بودند را به صورت علنی نمود دادند تا همگان متوجه شوند که ایشان با یزید بیعت نکرده است و از مدینه خارج شده و به سوی مکه رفته اند.

در گذشته مهمترین وسیله ارتباطی میان مردم نامه بوده است. امام حسین (ع) هم از این قائده مستثنا نبوده اند. در لابه لای برگ های تاریخ نامه های فراوانی خطاب به امام حسین (ع) و از جانب ایشان نقل شده است بررسی این نامه ها از این رو که یک نوع تاریخ مکتوب است بسیار اهمیت دارد و قابل اتکا و استناد است. در این پرونده به نامه های امام حسین (ع) و نامه هایی که خطاب به ایشان بوده است پرداخته ایم.

هر چند اصل حرکت و قیام امام حسین (ع) با در نظر گرفتن جنبه های الهی، سیاسی و مردمی آن مورد تایید عموم و حتی قاطبه امت اسلامی است، ولی در این میان برخی جزئیات این حرکت محل بروز سوالات متعددی واقع شده است. یکی از این سوالها علت انتخاب کوفه...

حجت الاسلام واعظی رییس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، استراتژی امام حسین (ع) پس از به قدرت رسیدن یزید را خروج بر حاکمیت یزید دانست و گفت: استراتژی کلان امام حسین(ع) دارای سه محور “عدم بیعت با یزید” “افشاگری و آگاهی بخشی” و “اصلاح در امت جد” بود. حضرت با خروج خود از مدینه و بیعت نکردن وجه اول را محقق می‌کند، وجه دوم که امر به معروف و نهی از منکر است را شروع می کند و مقدمات وجه سوم که اصلاح در امت جد و تغییر مناسبات است را فراهم می نماید و بدینوسیله یک نهضت کامل را شکل می دهند.

امام حسین(ع) بیش از چهار ماه از سوم شعبان تا هشتم ذی الحجه در مکه ماند. ساکنان مکه با شنیدن خبر حضور امام حسین (ع) خوشحال شدند و صبح و شام، نزد حضرت(ع) در رفت‌وآمد بودند و به دلیل تهدید ترور شدنشان از مکه خارج شدند.