یا دائم الفضل علی البریه #امیرالمؤمنین_علیه_السلام #مدح_و_مناجات #عید_غدیر #طوطی_همدانی دلا! به صدق جان بپو، طریقه‌ی صواب را وز این صواب‌ها بجو، تو فرد انتخاب را صواب منتخب بدان ولای بوتراب را ولای او گزین و کن خطاب شیخ و شاب را به شیخ و شاب گو همی مدیح آن جناب را که زیور مناقبش حُلل بود کتاب را بگو به صدق هر نفس، گرت دلی است منجلی علی علی علی علی، علی علی علی علی خطاب حق به مصطفی چو در خم غدیر شد خطاب بَلِّغش سه دم، ز ربّ بی نظیر شد پس از لسان مصطفی علی به ما امیر شد امیر بی نظیر ما به مصطفی وزیر شد خلیفه‏‌ی نبی شد و برای دین ظهیر شد به دوستانش این خبر قبول و دلپذیر شد روا بود که ذکرشان شود به نغمه منجلی علی علی علی علی، علی علی علی علی به شکر این عطا، دلا! برای حق نماز کن نماز شوق را ز جان برای بی نیاز کن کف نیاز با شعف به سوی حق دراز کن چو فیض یافتی از او حدیث دلنواز کن ز شور عشقِ حضرتش نوای شور ساز کن برای این نوید خوش، دهان به شکر باز کن بگو گرت بود به سر هوای جان صیقلی علی علی علی علی، علی علی علی علی شهی که در مناقبش،‌ خدای گفته هَل اَتی مَهی که نور او بود ز فرِّ نور مصطفی به مصطفی همال* نی، کسی به غیر مرتضی حقیقت این دو را بدان ز یک تجلّی خدا گلاب هست عین گل، به صورت اَر بود جدا صفات احمدی بود صفات شاه اولیا بخوان مناقب نبی تو در مدایح ولی علی علی علی علی، علی علی علی علی به جان اوست مندرج،‌ همه صفات ایزدی به ذات اوست مستتر،‌ خصایص محمدی وز او گرفته هر کسی طریقه‏‌ی موحّدی موحّدان به ذیل او، به عالم مجرّدی مجردان ز حبّ او گرفته ملک سرمدی روندگان کوی او همه به وجد چون حُدی مدام هست وردشان چه در خفی چه در جلی علی علی علی علی، علی علی علی علی گرفت خانه‌ی خدا ز مقدم علی شرف زهی گهر که آمدی حریم کعبه‌اش صدف کنون به کعبه می‌زند دم از شرف همی نجف غنودگان آن زمین به ذیل شاه لو کشف به گوششان رسد همی ندا و بانگ لا تخف مبشِّر ولای او که بود شاه مَن عَرَف به عمر خویش بی‌وضو نبرد نام آن ولی علی علی علی علی، علی علی علی علی هر آنکه شد به صدق دل محِّب و آشنای او بود همیشه در سرش به شوق جان هوای او طلب کند به روز و شب ز حق همی لقای او سزد که بر فلک رسد ز فرط شوق پای او مر این نوای خوش بود ترانه و نوای او کند مدام ورد خود مناقب و ثنای او چه در نهان،‌چه درعیان،چه درخفی،‌چه درجلی علی علی علی علی، علی علی علی علی سزد کنون ز شوق او،‌ بر آسمان لوا زنم به جمله آسمانیان ز عشق او صلا زنم بر این جهان و آن جهان از این عطیّه پا زنم لوای فخر و سروری ز فیض این ولا زنم به عارفان خاص او،‌ ز شوق مرحبا زنم گهی علی علی کنم، گهی خدا خدا زنم بگویم این ترانه را به صوت و نغمه‌ی جلی علی علی علی علی، علی علی علی علی ز جای خیز طوطیا،‌ گشای بال و پر همی بریز بر جهانیان ز نطق خود شکر همی ز بحر طبع کن برون لآلی و گهر همی نوای شور ساز کن چو بلبل سحر همی بده به خیل شیعیان بشارت و خبر همی سرود و مدح مرتضی بخوان به خشک و تر همی روان دوستان نما از این مدیحه صیقلی علی علی علی علی، علی علی علی علی *همال: همتا