مستحقم، بده در راه خدا آقاجان
آمدم باز به امید شما آقاجان
دست تنگم به امید کرمت آمده‌ام
رحم کن بر من افتاده ز پا، آقاجان
اهل ایرانم و همسایۀ چشمان شما
حق آب و گل ما هست به جا، آقاجان؟
فقط اینجاست که رویم به گدایی باز است
داده‌ای بس که خودت رو به گدا، آقاجان
گرۀ آخرتم دست تو را می‌بوسد
مکن آن روز فراموش مرا، آقاجان
سر سال است و من خرجی خود می‌خواهم
بعد دو ماه غم و اشک و عزا، آقاجان
من به این آب و هوا انس گرفتم اما
چه کنم با هوس کرببلا، آقاجان؟
کودکی من از این صحن به آن صحن گذشت
مثل پروانۀ در باد رها، آقاجان
با همان لهجۀ پاک پدری می‌گویم
«قربون کفترای صحن رضا، آقاجان»
نسیم عشق وزیدن گرفت در جانها
بهار نور رسیده پس از زمستانها
خبر دهید به فطرس، سر آمده تبعید
دوباره بال بزن بر فراز میدانها
گل صد برگِ زیر خاک! ببین
خواهرت از سفر رسیده حسین
آمدم ای غریب مادر من
با قد و قامتی خمیده حسین
قرار سوتهدلان است کربلای حسین
فضای کوچۀ دل پر شد از هوای حسین
حسین منی طاها به روشنی فهماند
رضای حضرت حق هست در رضای حسین
دلواپس منی و حواس من به تو نیست
فریادرس منی و حواس من به تو نیست
دست منو فشردی، سنگ جفام و خوردی
نذاشتی ول بگردم، منو توو راه آوردی
مستحقم، بده در راه خدا آقاجان
آمدم باز به امید شما آقاجان
دست تنگم به امید کرمت آمده‌ام
رحم کن بر من افتاده ز پا، آقاجان
اهل ایرانم و همسایۀ چشمان شما
حق آب و گل ما هست به جا، آقاجان؟
فقط اینجاست که رویم به گدایی باز است
داده‌ای بس که خودت رو به گدا، آقاجان
گرۀ آخرتم دست تو را می‌بوسد
مکن آن روز فراموش مرا، آقاجان
سر سال است و من خرجی خود می‌خواهم
بعد دو ماه غم و اشک و عزا، آقاجان
من به این آب و هوا انس گرفتم اما
چه کنم با هوس کرببلا، آقاجان؟
کودکی من از این صحن به آن صحن گذشت
مثل پروانۀ در باد رها، آقاجان
با همان لهجۀ پاک پدری می‌گویم
«قربون کفترای صحن رضا، آقاجان»
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
