آخرین عصر جمعۀ رمضان، دل من بی قرار می‌‌‌ماند

گرچه غرق گناه و معصیت است، پای این انتظار می‌‌‌ماند

قدر این ماه را ندانستم، چشم بر هم زدم که رفت از دست

جمع شد سفره، شک ندارم که، کرم سفره‌دار می‌‌‌ماند

سفره‌دار کرم، امام کریم، دست من را ر‌ها نکن آقا

بی عطایت دل شکستۀ من، خجل و شرمسار می‌‌‌ماند

مکه چشم انتظار آمدنت، یوسف جان اسیر پیرهنت

بانگ یا اهل العالمت آقا، تا ابد یادگار می‌‌‌ماند

کاش باشم در آن زمانی که، باهزاران نوید می‌‌‌آیی

رد دستان پر غرور شما، بر روی ذوالفقار می‌‌‌ماند

زائر قبر مخفی زهرا، وارث روضه‌های عاشورا

تا نیایی به سینه‌‌ها داغ، مادر بی مزار می‌‌‌ماند