چهل شبانه، گذر کرد بر زمین، بی تو
چهل شبانۀ بی عشق، بی یقین، بی تو
پس از تو، پیرهن سوگوار تا به ابد
چه بغض‌ها که ندارد در آستین، بی تو
صبور ماندم و غمگین، ولی خدا داند
شده است روز و شبم حسرت آفرین، بی تو
مرا که چله نشین خرابه‌ها شده‌ام
مرا که با غم هر ثانیه عجین، بی تو
به سر سلامتی من، چه تلخ آمده‌اند
ستاره‌های پریشان هر پسین، بی تو
چهل شب است که خواب غروب می‌بینند
پرندگان غزلمردۀ زمین بی تو
جلوۀ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفاى خلوت افلاکیان دارد بقیع
گر حصار کعبه را جبریل دربانى کند
صد چو موسى و مسیحا پاسبان دارد بقیع
آید به سوی دشت غم انگیز کربلا
از راه دور قافلۀ داغدیدهای
آیند کودکان و، زنانی بزرگوار
با رنج بیکرانه و رنگ پریدهای
ای دوست! داستان تو رازی شنیدنی است
گلهای زخم تازه! ز باغ تو چیدنی است
گفتند سر گذشت غمت را، هزار بار
ای لاله! باز قصۀ داغت شنیدنی است
چهل شبانه، گذر کرد بر زمین، بی تو
چهل شبانۀ بی عشق، بی یقین، بی تو
پس از تو، پیرهن سوگوار تا به ابد
چه بغض‌ها که ندارد در آستین، بی تو
صبور ماندم و غمگین، ولی خدا داند
شده است روز و شبم حسرت آفرین، بی تو
مرا که چله نشین خرابه‌ها شده‌ام
مرا که با غم هر ثانیه عجین، بی تو
به سر سلامتی من، چه تلخ آمده‌اند
ستاره‌های پریشان هر پسین، بی تو
چهل شب است که خواب غروب می‌بینند
پرندگان غزلمردۀ زمین بی تو
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
