بنا نبود که گیسوی من کشیده شود
به ساعتی شب گیسوی من سپیده شود
قرار بود ببافی تو گیسوانم را
نه اینکه در اثر لخته، خون تنیده شود!
بنا نبود که خط خط تازیانۀ زجر
به روی این تن کوچک چنان قصیده شود
چنان قصیده بخوانند این کبودی‌ها
که سیل اشک تو جاری ز هر دو دیده شود
به نوبری دو گوشم رسید و گفت به خود:
چه بهتر اینکه به دستان شمر چیده شود
شکسته است ولیکن به رو نمی‌آرد
به عمه حق بده اینگونه قد خمیده شود
لباس پارۀ طفلی که مرد بر سرم است
چه چاره است اگر روسری دریده شود؟
پیر شد
عصر دهم بود، زمینگیر شد
حرمله
با کف و با هلهله تقدیر شد
ردیف شعر‌هایم بعد از این لبیک یا زینب
که از اول همین آخر همین لبیک یا زینب
همیشه "کلنا عباسک" تا جان به تن دارم
که می‌گوید یل‌ام البنین لبیک یا زینب
چند وقتی ست سحر روضۀ نم نم دارم
روی هر شاخۀ پلکم گل شبنم دارم
سال‌ها از غم هجران تو بر سر زده‌ام
این روالی ست که در روضه دمادم دارم
ما کویریم، ببارید که باران خوب است
ذره‌ای نم بنشیند به بیابان خوب است
بشود این دل بی ارزش ما وقت سحر
با قدم‌های تو چون قالی کرمان خوب است
بنا نبود که گیسوی من کشیده شود
به ساعتی شب گیسوی من سپیده شود
قرار بود ببافی تو گیسوانم را
نه اینکه در اثر لخته، خون تنیده شود!
بنا نبود که خط خط تازیانۀ زجر
به روی این تن کوچک چنان قصیده شود
چنان قصیده بخوانند این کبودی‌ها
که سیل اشک تو جاری ز هر دو دیده شود
به نوبری دو گوشم رسید و گفت به خود:
چه بهتر اینکه به دستان شمر چیده شود
شکسته است ولیکن به رو نمی‌آرد
به عمه حق بده اینگونه قد خمیده شود
لباس پارۀ طفلی که مرد بر سرم است
چه چاره است اگر روسری دریده شود؟
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
