ای همسفر قرار تو باور نکردنی است
من، اربعین، کنار تو، باور نکردنی است

با نیمه جان مانده خودم را رسانده‌ام
اینجا، سر مزار تو، باور نکردنی است

بر روی سرخ همسفرانت نگاه کن
این باغ لاله‌دار تو باور نکردنی است

در زیر تازیانه به سر شد اسارتم
تا آمدم دیار تو، باور نکردنی است

من را ببین و مادر خود را نظاره کن
قد کمان یار تو باور نکردنی است

با اینکه دشمنت همه جا کرد غارتم
من قهرمان عرصۀ رزم اسارتم

آنان به قلب خون شده جز غم نذاشتند
چیزی برای خواهر تو کم نذاشتند

مهمان شام بودم و بر میزبانی‌ام
یک لحظه چشم خویش روی هم نذاشتند

جز سنگ و تازیانه و سیلی و کعب نی
بر زخم ‌های واشده مرهم نذاشتند

وقتی که آستین شده معجر برای من
دیگر نگویمت چه برایم نذاشتند

دیگر چه وقت حرف عبا و عمامه است
وقتی به دست‌های تو خاتم نذاشتند

دیدی چطور آل پیمبر عزیز شد
در مجلسی که دخترک تو کنیز شد