شامیان! خون به دل خون‌شده‌ی ما نکنید

این ‌قَدَر ظلم به ذرّیّه‌ی زهرا نکنید

بگذارید بگرییم به مظلومی خویش

به سرشک غم ما، خنده‌‌ی بی‌جا نکنید

دین ندارید اگر، غیرتتان رفته کجا؟

اُسرا را، سر بازار، تماشا نکنید

هر چه خواهید به ما زخم رسانید ولی

دیگر از زخم زبان، خون به دل ما نکنید

پیش چشم اُسرا، سنگ به سر‌ها نزنید

پای رأس شهدا، هلهله بر پا نکنید

این توقّع که بگریید به ما نیست ولی

خنده بر گریه‌ی ذرّیّه‌ی طاها نکنید

آیه‌ای کز لب خونین، سر نی می‌شنوید

با دف و چنگ و نی و هلهله، معنا نکنید

داغ دل، چاره به خندیدن دشمن نشود

زخم را با زدن سنگ، مداوا نکنید

محمل دختر معصوم مصیبت‌زده را

روبه‌رو با سر ببْریده‌ی بابا نکنید

«میثم»! از آل علی با همه‌ی خلق بگو

ترک دین، در طلب لذّت دنیا نکنید