هلال من! کجا بودی؟ بیا دور و بَرَت گردم
مقیم آستانت باشم و خاک درت گردم
دو چشمم، چشمه‌ی آب است و سقّای تو در خواب است
اگر رخصت دهی با اشک خود، آب‌آورت گردم
شنیدم بویی از پیراهن یوسف در این صحرا
شمیمی یافتم تا آشنا با پیکرت گردم
سلیمان می‌بَرد حسرت به این شوق نگین‌بخشی
کجا دنبال انگشت تو و انگشترت گردم؟
به مهمانی شنیدم خانه‌ی بیگانگان رفتی
سر سودایی‌ات نازم! دل سودا‌گرت گردم!
اگر پرپر شود از گلشن یاسین، گل یاسی
کند دل‌جویی‌ام زهرا، فدای مادرت گردم!
اگر رنج اسارت بود، اگر ناکامی غربت
در این مدّت نشد یک دم جدا از دخترت گردم
اگر با من نمی‌گویی سخن با او سخن سر کن
به قربان لب خشک تو و چشم ترت گردم!
شب تار و ره دور و کبوتر‌های سرگردان
بخوان بر نیزه‌ها قرآن، به قربان سرت گردم!
با یا حسین عشق من آغاز میشود
با اربعین شکوفۀ گل باز میشود
با یا حسین میرسد از راه، عطر یاس
با اربعین بهار گل آغاز میشود
من، دیده جز به سوی برادر، نداشتم
آیینه جز حسین، برابر نداشتم
وقتی صدای غربت یاسین بلند شد
در خاطرم، به جز غم کوثر نداشتم
چون او کسی به راه وفا، یاوری نکرد
خون جگر نخورد و پیام آوری نکرد
زینب که مثل او کسی از داغدیدگان
با اشک چشم خویش، گهرپروری نکرد
تا باد گره گشای زلف چمن است
بر سینۀ لاله، داغ گلهای من است
هجده یوسف اگر چه از دستم رفت
سوغات من از سفر، همین پیرهن است
هلال من! کجا بودی؟ بیا دور و بَرَت گردم
مقیم آستانت باشم و خاک درت گردم
دو چشمم، چشمه‌ی آب است و سقّای تو در خواب است
اگر رخصت دهی با اشک خود، آب‌آورت گردم
شنیدم بویی از پیراهن یوسف در این صحرا
شمیمی یافتم تا آشنا با پیکرت گردم
سلیمان می‌بَرد حسرت به این شوق نگین‌بخشی
کجا دنبال انگشت تو و انگشترت گردم؟
به مهمانی شنیدم خانه‌ی بیگانگان رفتی
سر سودایی‌ات نازم! دل سودا‌گرت گردم!
اگر پرپر شود از گلشن یاسین، گل یاسی
کند دل‌جویی‌ام زهرا، فدای مادرت گردم!
اگر رنج اسارت بود، اگر ناکامی غربت
در این مدّت نشد یک دم جدا از دخترت گردم
اگر با من نمی‌گویی سخن با او سخن سر کن
به قربان لب خشک تو و چشم ترت گردم!
شب تار و ره دور و کبوتر‌های سرگردان
بخوان بر نیزه‌ها قرآن، به قربان سرت گردم!
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
