بر سر کوی تو جسمی ناتوان آورده‌ام
قامتی خم گشته از جور زمان آورده‌ام
بر مزار تو، حسینم! اینک از شام خراب
از زنان و کودکان یک کاروان آورده‌ام
از سفر باز آمدم، پرسی اگر از حال من
پیکری نیلی برایت ارمغان آورده‌ام
تا مگر جوید مزار اصغر شیرین زبان
مادرش را با قدی هم‌چون کمان آورده‌ام
بر سر قبر علم‌دار تو عبّاس رشید
خواهرش کلثوم را زاری‌کنان آورده‌ام
سیّد سجّاد را از کوفه در کربلا
با دلی پر خون ز جور شامیان آورده‌ام
گنج را در گوشۀ ویران نهان کردم ولی
زآن سه ساله دخترت نام و نشان آورده‌ام
ماجرای شام را «آذر» نویسد صبح و شام
ز ابتلای خود من او را در بیان آورده‌ام
بر زمین، شیرازۀ امالکتاب افتاده است؟
یا که شبه احمد از پشت عقاب افتاده است؟
این علىاکبر است افتاده در دریاى خون
یا که عکس ماه غرق خون در آب افتاده است؟
ای خون حق! که نهر، روان گشتت از گلو
گاه صلات ظهر گرفتی ز خون، وضو
نالم ز جور چرخ وَ یا کینۀ عدو؟
فغان! ز کجروی چرخ و طرح رنگ نوینش
نگر چگونه به خاصان حق بُوَد سر کینش
شهی که مُلک سلیمان بُوَد به زیر نگینش
«شه دین گفت: من پابست عشق روی جانانم»
به کوی عشق سر بنْهاده اندر خطّ فرمانم
فدا اندر منا آورده جمع نوجوانانم
بر سر کوی تو جسمی ناتوان آورده‌ام
قامتی خم گشته از جور زمان آورده‌ام
بر مزار تو، حسینم! اینک از شام خراب
از زنان و کودکان یک کاروان آورده‌ام
از سفر باز آمدم، پرسی اگر از حال من
پیکری نیلی برایت ارمغان آورده‌ام
تا مگر جوید مزار اصغر شیرین زبان
مادرش را با قدی هم‌چون کمان آورده‌ام
بر سر قبر علم‌دار تو عبّاس رشید
خواهرش کلثوم را زاری‌کنان آورده‌ام
سیّد سجّاد را از کوفه در کربلا
با دلی پر خون ز جور شامیان آورده‌ام
گنج را در گوشۀ ویران نهان کردم ولی
زآن سه ساله دخترت نام و نشان آورده‌ام
ماجرای شام را «آذر» نویسد صبح و شام
ز ابتلای خود من او را در بیان آورده‌ام
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
