وقتی خدا به خلقت تو افتخار کرد
ما را برای نوکریت اختیار کرد
کشتی هیچ کس به دل ما محل نداد
امّا حسین آمد و ما را سوار کرد
تا داغ تو جگر بخراشد به سینه‌‌ها
برق نگاه تو دل ما را شکار کرد
گر روضه‌‌ات نبود که ما دین نداشتیم
دین را برای ما غم تو استوار کرد
جانم فدای آن که تمامی عمر خویش
بر درگه تو خدمت بی انتظار کرد
هرگز ز یاد حضرت زهرا نمی‌‌رود
یک لحظۀ کسی که برای تو کار کرد
دنیا و آخرت همه مدیون زینبیم
ما را صدای نالۀ او بی قرار کرد
گیرم که گریه‌‌ها شده مرهم به زخم تو
باید به داغ ساقی لشگر چه کار کرد؟
الشام، همانجا که به ما بد کردند
بی غیرت و بی دین، همگی بی دردند
دروازه، خرابه، کوچه و بزم یزید
هر چه که بگویی سرمان آوردند
یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصۀ جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل، حجلۀ داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شکسته
از عطای فاطمه من مبتلا بر حیدرم
از ازل تا روز محشر ریزه‌خوار این درم
مرتضی خود گفته بابای من مسکین بُود
او بود بابا و زهرای مطهر مادرم
آخر یه روز شیعه برات حرم می‌‌‌سازه
حرم برای تو شه کرم می‌‌‌سازه
آخر برات یه گنبد طلا می‌‌‌سازیم
شبیه گنبد امام رضا می‌‌‌سازیم
وقتی خدا به خلقت تو افتخار کرد
ما را برای نوکریت اختیار کرد
کشتی هیچ کس به دل ما محل نداد
امّا حسین آمد و ما را سوار کرد
تا داغ تو جگر بخراشد به سینه‌‌ها
برق نگاه تو دل ما را شکار کرد
گر روضه‌‌ات نبود که ما دین نداشتیم
دین را برای ما غم تو استوار کرد
جانم فدای آن که تمامی عمر خویش
بر درگه تو خدمت بی انتظار کرد
هرگز ز یاد حضرت زهرا نمی‌‌رود
یک لحظۀ کسی که برای تو کار کرد
دنیا و آخرت همه مدیون زینبیم
ما را صدای نالۀ او بی قرار کرد
گیرم که گریه‌‌ها شده مرهم به زخم تو
باید به داغ ساقی لشگر چه کار کرد؟
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
